MAN HAMOONAM KEH YEH ROOOOOZ MIKHASTAM DARYA BESHAM .......MIKHASTAM BOZORGTARINNN DARYAYEH DONYA BESHAM

ميون يه دشت لخت زير خورشيد كوير

مونده يك مرداب پير توی دست خاك اسير

منم اون مرداب پير از همه دنيا جدام

داغ خورشيد به تنم زنجير زمين به پام

من همونم كه يه روز مي خواستم دريا بشم

مي خواستم بزرگترين درياي دنيا بشم

آرزو داشتم برم تا به دريا برسم

شبو آتيش بزنم تا به فردا برسم

اولش چشمه بودم زير آسمون پير

اما از بخت سيام راهم افتاد به كوير

چشم من به اونجا بود پشت اون كوه بلند

اما دست سرنوشت سر رام يه چاله كند

توی چاله افتادم خاك منو زندوني كرد

آسمونم نباريد اونم سرگروني كرد

حالا يه مرداب شدم يه اسير نيمه جون

يه طرف ميرم تو خاك يه طرف به آسمون

خورشيد از اون بالاها زمينم از اين پايين

هي بخارم مي كنن زندگيم شده همين

با چشام مردنمو دارم اينجا مي بينم

سرنوشتم همينه من اسير زمينم

هيچی باقی نيست ازم لحظه های آخره

خاك تشنه همينم داره همراش می بره

خشك ميشم تموم ميشم فردا كه خورشيد مياد

شن جامو پر می كنه كه مياره دست باد